Bukowskis to największy w Skandynawii szwedzki dom aukcyjny. Został założony w 1870 roku przez polskiego szlachcica Henryka Bukowskiego. W Sztokholmie przy Arsenalsgatan 4 znajduje się główne biuro, a salon aukcyjny przy Berzelii Park.
Kim był Henryk Bukowski? Urodzony w 1838 roku były uczestnik powstania styczniowego, znany w Europie antykwariusz i kolekcjoner. Pochodził ze Żmudzi, studia ukończył na Uniwersytecie Moskiewskim. Po powstaniu styczniowym uciekał drogą morską do Anglii, ale mocny sztorm na Bałtyku i choroba zmusiły go zejścia na ląd w Szwecji w Helsinborgu.  Myśl o kontynuowaniu podróży bała na tyle nieznośna, że zdecydował się nie wracać na statek.  Za ostatnie oszczędności pojechał do Sztokholmu, gdzie przez pewien czas mieszkał w noclegowniach dla bezdomnych. Dzięki uzyskanej pomocy ze strony Szwedzko-Polskiego Komitetu założonego przez grupę szwedzkich intelektualistów i polityków, którzy starali się wspierać polską walkę o niepodległość, dostał pracę w Bibliotece Królewskiej, mieszczącej się wówczas w Pałacu Królewskim. Następną pracę otrzymał dzięki wsparciu dworu królewskiego u Christiana Hammera, jubilera, milionera i kolekcjonera. Pięć lat Bukowski katalogował i porządkował jego zbiory i się uczył. Po pięciu latach wiedział już o sztuce i antykach tyle, że mógł zdecydować się na otwarcie własnego antykwariatu. Józefina, królowa, wdowa po Oskarze I, która potrzebowała pieniędzy na organizowane przez nią akcje charytatywne, zwróciła się do Bukowskiego o pomoc w tajnej sprzedaży swoich sreber rodowych. Ale Bukowski szczególną wagę przywiązywał do gromadzenia wszelkich poloników. Jego dziełem życia było Muzeum Narodowe Polskie w szwajcarskim Rapperswil, które wspomagał polskimi dziełami znalezionymi w Szwecji, a następnie finansowo. Stefan Żeromski na w swojej powieści „Ludzie Bezdomni” utrwalił to jego działanie pod postacią Lesa.


Utrzymywał aktywne kontakty nie tylko z kolekcjonerami, ale także z uczonymi, instytucjami naukowymi i muzealnymi w Europie, wspierając je cennymi darami. Na ulicy Arsenalsgatan otworzył salon sztuki, gdzie spotykała się śmietanka sztokholmska. Wśród stałych gości był Artur Hazelius twórca sztokholmskiego Skansenu (od którego nazwy nazywamy skansenami wszystkie muzea tego typu na świeżym powietrzu) i Muzeum Nordyckiego. Bukowski wspomagał finansowo te przedsięwzięcia ale i pomagał samemu Hazeliusowi, który czasami borykał się z kłopotami i ubóstwem. Zachował się list Henryka do niego, w którym przesyła mu pewną sumę na potrzeby Skansenu oraz pieniądze by Artur "...zjadł wreszcie dobry obiad."
Organizowane przez Bukowskiego aukcje dzieł sztuki, poprzedzone dokładnie opracowanymi katalogami, nabierając prestiżu, stały się sławne. Do tradycji należało, iż goszczący w Sztokholmie obcy monarcha lub oficjalny gość dworu był prowadzony do salonu na Arsenalsgatan. Trafiali się wśród nich również przedstawiciele rosyjskiej rodziny carskiej. Dom aukcyjny "Bukowskis" na Arsenalsgatan 4  istnieje do dziś.